Donald Keyhoe pochodził z Ottumwa w stanie Iowa. Po ukończeniu Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w 1919 roku, rozpoczął swoją służbę jako podporucznik w Korpusie Piechoty Morskiej. Młody podporucznik został lotnikiem Lotnictwa Morskiego, pilotując zarówno balony, jak i samoloty w okresie międzywojennym. W 1922 roku doznał kontuzji ramienia w wyniku incydentu lotniczego w Guam. Mimo prób powrotu do służby, kontuzja utrudniała mu pracę, co ostatecznie doprowadziło do jego rezygnacji z Marines w 1923 roku.
Kolejnym etapem jego kariery zawodowej była praca dla Narodowego Urzędu Geodezyjnego oraz Departamentu Handlu USA. Keyhoe był również znanym autorem popularnych opowiadań o bohaterach lotniczych w czasopismach typu pulp. W 1928 roku Keyhoe stał się odnoszącym sukcesy niezależnym pisarzem. W jego dorobku literackim znajduje się 21 książek, z czego aż 5 poświęconych jest tematyce UFO.
Podczas II wojny światowej Keyhoe wrócił do piechoty morskiej i służył w oddziale szkoleniowym lotnictwa morskiego. Do końca wojny awansował na stopień majora.
Gdy w 1947 roku pojawiły się doniesienia o obserwacji UFO przez Kennetha Arnolda, Keyhoe był sceptyczny. Jednak gdy poproszono go o przeprowadzenie dochodzenia dla Magazynu True w 1949 roku oraz przeprowadzenie wywiadów z pilotami i oficerami wojskowymi w Pentagonie, Keyhoe dowiedział się, że doświadczeni piloci wielokrotnie z bliska widzieli obiekty w kształcie dysku. Jego artykuł pt. „The Flying Saucers Are Real” (Magazyn True, styczeń 1950 r.) wywołał sensację i poważną dyskusję na temat zjawiska UFO.
Książka – The Flying Saucers Are Real
Dochodzenie Keyhoe nad niezidentyfikowanymi obiektami latającymi zaowocowały rozwinięciem jego artykułu w jednej z pierwszych książek na ten temat, zatytułowaną „The Flying Saucers Are Real” (Latające Spodki Są Prawdziwe), która została wydana w 1950 roku. Autor przedstawia w niej liczne przypadki obserwacji UFO przez pilotów, astronautów, wojskowych i cywilów. Opisuje różne incydenty, w tym zdarzenia związane z tajemniczymi światłami na niebie, które trudno było wyjaśnić konwencjonalnymi metodami. Pomimo kontrowersji i braku naukowych dowodów na pozaziemskie pochodzenie obiektów, książka „The Flying Saucers Are Real” miała ogromny wpływ na rozwijającą się tematykę UFO i zainteresowała wielu ludzi tym zjawiskiem.
Fala obserwacji UFO nad Waszyngtonem w 1952 roku – Konferencja prasowa
Film przedstawia konferencję prasową zorganizowaną przez Siły Powietrzne w związku z falą obserwacji UFO nad Waszyngtonem 29 lipca 1952 roku.
General John A. Samford wyjaśnia rolę Sił Powietrznych polegającą na identyfikacji i analizie potencjalnych zagrożeń z powietrza, jednocześnie zapewniając obywateli, że nie ma żadnego znanego zagrożenia. Według Generała Samforda, od 1947 roku do czasu przeprowadzenia wywiadu (czyli przez około pięć lat) zgromadzono od 1000 do 2000 raportów. „Ogromna większość” z nich mogła być wyjaśniona jako żarty, oszustwa, błędy lub zjawiska naturalne. Pozostałe obserwacje, dokonane przez „wiarygodnych obserwatorów opisują rzeczy stosunkowo niewiarygodne” i stanowiły to, czym Siły Powietrzne próbowały się zająć w ramach Projektu Blue Book. W nagraniu pojawia się także Major Donald Keyhoe, który przedstawia swoje stanowisko. Keyhoe był przekonany, że jesteśmy odwiedzani przez obiekty pozaziemskie.
List od rzecznika prasowego Pentagonu/USAF
Poniżej znajduje się interesujący list od rzecznika Pentagonu / Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, Alberta Chopa, który opisuje Keyhoe jako odpowiedzialnego i rzetelnego reportera.
Chcielibyśmy potwierdzić otrzymanie Państwa niedawnego listu dotyczącego proponowanej książki o „latających spodkach” autorstwa Majora Donalda E. Keyhoe, emerytowanego majora Korpusu Piechoty Morskiej.
W Siłach Powietrznych uznajemy majora Keyhoe za odpowiedzialnego i rzetelnego reportera.
Jego długa współpraca i działalność z Siłami Powietrznymi w naszych badaniach niezidentyfikowanych obiektów latających kwalifikują go jako czołowego cywilnego eksperta w tej dziedzinie.
Wszystkie raporty dotyczące obserwacji i inne informacje, które wymienił, zostały zweryfikowane i udostępnione Majorowi Keyhoe – Lista raportów, o której mowa: http://www.nicap.org/chop.htm
Siły Powietrzne i ich agencja badawcza, „Projekt Bluebook,” są świadome wniosku majora Keyhoe, że „Latające Spodki” pochodzą z innej planety. Siły Powietrzne nigdy nie zaprzeczyły istnieniu tej możliwości. Część personelu uważa, że mogą istnieć jakieś dziwne zjawiska naturalne, zupełnie nam nieznane, ale jeśli pozornie kontrolowane manewry zgłaszane przez wielu kompetentnych obserwatorów są rzeczywiste, to jedynym pozostałym wyjaśnieniem jest odpowiedź międzyplanetarna.
NICAP – Narodowa Komisja Śledcza ds. Zjawisk Powietrznych
Wiedza majora Keyhoe na temat lotnictwa, spraw rządowych oraz jego kontakty wojskowe na wysokim szczeblu zostały wykorzystane w momencie otwarcia NICAP.
NICAP jako organizacja opowiadała się za przejrzystymi badaniami naukowymi w sprawie obserwacji UFO i była sceptyczna wobec opowieści dotyczących spotkań z kosmitami i uprowadzeń. Organizację założył Thomas Townsend Brown 24 października 1956 roku. W skład zarządu wchodzili wybitni wojskowi i politycy, w tym senator Barry Goldwater, major Keyhoe, admirał floty Roscoe Hillenkoetter, kontradmirał Delmer S. Fahrney, Albert Coady Wedemeyer oraz pułkownik Joseph Bryan III. NICAP wyróżniało się spośród innych stowarzyszeń ufologicznych dzięki zaangażowaniu ludzi o takim statusie.
Założyciel NICAP, Thomas Townsend Brown, został usunięty z funkcji dyrektora na początku 1957 roku po wielokrotnych oskarżeniach o nieumiejętne zarządzanie finansami, a jego miejsce zajął Keyhoe. Pod przywództwem majora, organizacja naciskała na przeprowadzenie przesłuchań w Kongresie i domagała się śledztwa w sprawie UFO. Aktywność Keyhoe polegała na zbieraniu i analizowaniu raportów o obserwacjach UFO oraz na dążeniu do większej przejrzystości i badania tych obserwacji przez rząd Stanów Zjednoczonych, w tym przez wojsko i agencje wywiadowcze. Twierdził, że rząd bagatelizuje informacje dotyczące UFO przed społeczeństwem.
Chcemy, aby Siły Powietrzne po prostu położyły kres tajemnicy obserwacji i przestały wyśmiewać kompetentnych świadków.
– stwierdził Keyhoe w artykule The Washington Post z 1966 roku.
W grudniu 1969 roku Keyhoe został odwołany z funkcji dyrektora NICAP i został oskarżony o niekompetencję i autorytaryzm, ale pozostał członkiem rady nadzorczej. Wówczas rzekomo agenci służb infiltrowali NICAP, organizacja zmagała się z konfliktami wewnętrznymi i problemami finansowymi, które ostatecznie doprowadziły do jej rozwiązania w latach 80.
Między 1957, a 1969 rokiem NICAP i jej członkowie utrzymywali kontakt z FBI. Zbiór dokumentów i informacje na ten temat: vault.fbi.gov
W 1964 roku organizacja opublikowała 186-stronicową publikację zatytułowaną „Dowody na istnienie UFO„, która została zatwierdzona do publikacji przez CIA w 2001 roku: cia.gov
J. Allen Hynek wymienił NICAP i Aerial Phenomena Research Organisation (APRO) jako dwie najlepsze organizacje UFO swoich czasów, składające się głównie z trzeźwo i poważnie myślących ludzi.
Wywiad z Majorem Donaldem Keyhoe: Rozmowa o UFO z 1958 roku
8 marca 1958 roku major Donald Keyhoe pojawił się w programie „The Mike Wallace Interview” na antenie ABC. Opowiedział o UFO i cenzurze, za którą obwinił Siły Powietrzne. Wywiad wzbudził wówczas duże zainteresowanie i kontrowersje, ponieważ poruszył kwestię tajemnicy rządowej i możliwość wizyt istot pozaziemskich.
List do Harry’ego Trumana
3 lutego 1959 roku emerytowany Major Donald E. Keyhoe napisał list do byłego Prezydenta Harry’ego Trumana. W liście informuje o ukrywaniu informacji o UFO i cenzurze prasowej. Załączniki listu są również interesujące, zawierają długą listę nazwisk 120 świadków wydarzeń związanych z UFO, składającą się głównie z pilotów, oficerów wojskowych i wiarygodnych cywilów.
Jednym z naszych celów jest ujawnienie oszustw; drugim jest przekonanie prasy i opinii publicznej, że jest to poważny problem, pomimo kpin wywoływanych przez oficjalną politykę zaprzeczania, która obecnie jest używana w celu ukrycia zaangażowanego i intensywnego dochodzenia Sił Powietrznych i innych agencji.
– Pisze Keyhoe w liście do Trumana
Donald Keyhoe – Konferencja prasowa
Donald Keyhoe brał udział w wielu konferencjach, wykładach i wywiadach związanych z UFO.
Poniższe nagranie prawdopodobnie pochodzi z konferencji prasowej z 1968 roku, która miała miejsce w Narodowym Klubie Prasy w Waszyngtonie. W trakcie tej konferencji prasowej Donald Keyhoe przedstawił swoją opinię związaną z obserwacjami UFO. Należy jednak podkreślić, że nie udało się dotrzeć do źródła potwierdzającego datę oraz miejsce tego wydarzenia.
Późniejszy okres życia
W 1973 roku Keyhoe napisał swoją ostatnią książkę na temat UFO, zatytułowaną „Aliens from Space”. Keyhoe był przekonany, że to CIA było główną agencją odpowiedzialną za ukrywanie prawdy na ten temat. Po napisaniu tej książki Keyhoe miał już niewiele wspólnego z tematyką UFO. W 1981 roku dołączył do zarządu MUFON, ale ze względu na pogarszający się stan zdrowia, jego rola w organizacji była ograniczona. Swoje późniejsze lata emerytury spędził w miejscowości Bluemont w dolinie Shenandoah niedaleko Luray w Wirginii wraz z żoną Helen Gardner Keyhoe. Donald Keyhoe zmarł w 1988 roku w wieku 91 lat.
Podsumowując
Celem niniejszego artykułu nie jest formułowanie wniosków, lecz skupienie się na dostarczeniu informacji. Autor zadbał o zgromadzenie dostępnych informacji oraz materiałów związanych z postacią Keyhoe, z myślą o przybliżeniu jego postaci.
Źródła:
http://www.nicap.org/tribute.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Donald_Keyhoe
https://en.wikipedia.org/wiki/National_Investigations_Committee_On_Aerial_Phenomena
https://www.encyclopedia.com/science/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/keyhoe-donald-edwards-1897-1988