Fundacja SOL – Podsumowanie Sympozjum UAP

W dniach 17 i 18 listopada 2023 roku na Uniwersytecie Stanforda odbyło się sympozjum, zorganizowane przez Nolan Laboratory i Stanford School of Medicine. Fundacja SOL zgromadziła wybitne postacie ze świata nauki, rządu i przemysłu. Wydarzenie miało na celu nadać nowy, akademicki charakter badaniom nad Niezidentyfikowanymi Zjawiskami Anomalnymi – UAP.

Podczas dwudniowego sympozjum przedstawiono różnorodne prezentacje, obejmujące naukowe aspekty zjawisk UAP, oraz ich potencjalny wpływ na społeczeństwo, a także dyskutowano na temat koniecznych kroków umożliwiających odpowiedzialne ujawnienie informacji na ten temat. Publikacja nagrań z sympozjum podkreśla przesłanie Fundacji dotyczące zwiększenia przejrzystości i ujawniania informacji na temat UAP, a także potrzeby regulacji w tym obszarze.

Fundacja Sol – Wprowadzenie

Na oficjalnej stronie thesolfoundation.org czytamy, że nadszedł czas na poważne, dobrze sfinansowane i innowacyjne badania akademickie dotyczące natury UAP oraz ich rozległych implikacji kosmicznych i politycznych. Jeszcze pięć lat temu takie stwierdzenia wydawały się nieprawdopodobne, lecz ostatnie uznanie przez rząd USA istnienia UAP zmieniło ich status z tematu niegodnego uwagi akademickiej w naukowy i intelektualny problem o ogromnych konsekwencjach. Teraz gdy Kongres traktuje UAP na tyle poważnie, by zajmować się nimi na szczeblu legislacyjnym, musimy zrozumieć, jakie rozległe implikacje to niesie dla przyszłości nauki, technologii, gospodarki, polityki, prawa, religii, kultury i innych sfer naszego życia.

Fundacja Sol zamierza stać się centralnym ośrodkiem badawczym dotyczącym UAP. Pod przewodnictwem wybitnych naukowców i doświadczonych ekspertów rządowych, którzy już zaangażowali się w badania nad UAP, fundacja tworzy zespoły znakomitych specjalistów w obszarach nauk przyrodniczych, społecznych, humanistycznych, inżynierii, informatyki i innych dziedzin skoncentrowanych na technologii. Te zespoły będą prowadziły rygorystyczne, metodyczne i innowacyjne badania dotyczące UAP oraz potencjalnych skutków wynikających z ich pochodzenia.

Kto tworzy Fundacje Sol?

Dr. Garry Nolan to wybitny profesor w Katedrze Patologii na Stanford University School of Medicine, specjalizujący się w immunologii i onkologii. Posiada imponujące osiągnięcia, w tym ponad 350 publikacji naukowych, 40 patentów w USA oraz wyróżnienia, liczne nagrody i finansowania, m.in. otrzymał od Departamentu Obrony finansowanie w wysokości 3,3 miliona dolarów na zaawansowane badania nad rakiem jajnika oraz finansowanie FDA w wysokości 3 milionów dolarów na badania dotyczące ochrony przed bioterroryzmem, oraz wpływem wirusów Ebola i Zika. Jest pionierem w opracowywaniu nowoczesnych technologii, takich jak CyTOF, CODEX i MIBI, które przyczyniły się do globalnych projektów takich jak Human Cell Atlas. Jest także zwolennikiem przekładania inwestycji publicznych na badania mające na celu korzyści społeczne. Ponadto, założył i odegrał kluczową rolę w powstaniu kilku firm biotechnologicznych, które osiągnęły sukcesy, przyczyniając się istotnie do rozwoju dziedziny biotechnologii.

Dr Garry Nolan

Dyrektor Generalny Zarządu Fundacji Sol.

Dr. Peter Skafish to antropolog społeczno-kulturowy z doktoratem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, obecnie skupia się na badaniu sposobu myślenia potencjalnych istot nie-ludzkich, które mogą być powiązane z UAP, oraz na zrozumieniu, jak ich myślenie może być podobne lub różne od ludzkiego. Skafish ma bogate doświadczenie akademickie w różnych krajach i otrzymał wsparcie finansowe od renomowanych organizacji, takich jak National Science Foundation, Andrew W. Mellon Foundation for the Humanities oraz Fyssen Fondation. Jego podejście opiera się na promowaniu demokratycznego podejścia do rozwiązywania wyzwań prawnych, politycznych i społecznych związanych z UAP.

Dr Peter Skafish

Dyrektor Generalny Fundacji Sol.

Jonathan Berte to założyciel i przewodniczący Robovision, wiodącej firmy zajmującej się sztuczną inteligencją. Mając doświadczenie w fizyce stosowanej i specjalizując się w przetwarzaniu obrazu, zdobył uznanie dzięki opracowywaniu niestandardowych rozwiązań z zakresu systemu wizyjnego (ang. machine vision) i robotyki. Regularnie wykłada na prestiżowych uczelniach i dzieli się swoją wiedzą na temat AI w De Tijd. Jest także częstym prelegentem na konferencjach, inspirującym i edukującym publiczność na temat najnowszych osiągnięć w dziedzinie sztucznej inteligencji. Dodatkowo zasiada w radzie dyrektorów Sol oraz przewodniczy radzie doradczej Unii Europejskiej.

Jonathan Berte

Dyrektor Fundacji Sol.

David Grusch to odznaczony weteran bojowy w Afganistanie i były oficer wywiadu Sił Powietrznych. Pracował w Narodowej Agencji Wywiadu Geoprzestrzennego (NGA) i Narodowym Biurze Rozpoznania (NRO). W latach 2019-2021 był przedstawicielem NRO w UAPTF. Od 2021 do lipca 2022 był współprzewodniczącym ds. analizy UAP w NGA i jej przedstawicielem w UAPTF.

David Grusch

Starszy Doradca.

Fundacja Sol – Rada doradcza

Tim Gallaudet, kontradmirał Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w stanie spoczynku, jest oceanografem i doradcą ds. technologii. Pełnił różne wysokie stanowiska w administracji morskiej i meteorologicznej, a obecnie jest doradcą strategicznym dla startupów i instytucji badawczych w dziedzinie oceanografii, pogody, środowiska i przestrzeni kosmicznej. Obecnie jest pracownikiem naukowym Projektu Galileo na Uniwersytecie Harvarda oraz członkiem Rady Doradczej Americans for Safe Aerospace. Jako członek Komitetu Badań Oceanicznych w Narodowej Akademii Nauk, Inżynierii i Medycyny, Gallaudet angażuje się w badania na temat niezidentyfikowanych obiektów podwodnych, starając się podnieść ich znaczenie jako priorytet badawczy. Gallaudet jest absolwentem Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, posiada stopnie naukowe uzyskane na Scripps Institution of Oceanography oraz jest uhonorowany za Wybitną Służbę Publiczną Straży Wybrzeża Stanów Zjednoczonych.

Timothy Gallaudet

Doradca ds. Nauk Przyrodniczych.

Kevin Knuth, profesor fizyki na University at Albany oraz redaktor naczelny czasopisma Entropy, posiada szerokie doświadczenie naukowe. Były naukowiec NASA, specjalizuje się w zastosowaniu metod bayesowskich i entropii do sztucznej inteligencji w astrofizyce. Jego wkład obejmuje m.in. Bayesian Source Separation, algorytm binningu histogramu (Algorytm Knutha) i techniki super-rozdzielczości modelowej dla teleskopu kosmicznego Hubble’a. Jego Badania obejmują fundamenty fizyki, robotykę autonomiczną, egzoplanety oraz zjawiska UAP. 

Kevin Knuth

Doradca ds. Nauk Przyrodniczych.

Kripal jest kierownikiem Katedry Filozofii i Teologii na Uniwersytecie Rice. Pomaga w kierowaniu Centrum Teorii i Badań na Instytucie Esalen w Big Sur, Kalifornia, oraz zasiada w licznych radach doradczych w Stanach Zjednoczonych i Europie, które zajmują się naturą świadomości oraz naukami humanistycznymi, społecznymi i przyrodniczymi.

Jeffrey J. Kripal

Doradca ds. Nauk Społecznych.

Avi Loeb fizyk teoretyczny zajmujący się astrofizyką i kosmologią, profesor astronomii na Uniwersytecie Harvarda. Uzyskał stopień doktora fizyki na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie, Izraelu, w wieku 24 lat (1980-1986). Był liderem pierwszego międzynarodowego projektu wspieranego przez Strategic Defense Initiative (1983-1988) i długoletnim członkiem Instytutu Studiów Zaawansowanych w Princeton (1988-1993). Loeb jest autorem 9 książek, w tym ostatnio „Extraterrestrial and Interstellar”, oraz ponad tysiąca prac naukowych na różne tematy, takie jak czarne dziury, pierwsze gwiazdy, poszukiwanie życia pozaziemskiego i przyszłość Wszechświata. Pełni funkcję dyrektora Instytutu Teorii i Obliczeń w ramach Centrum Astrofizyki Harvard-Smithsonian od 2007 roku, a także kieruje projektem Galileo od 2021 roku. Był najdłużej urzędującym przewodniczącym Wydziału Astronomii na Uniwersytecie Harvarda. Loeb jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk, Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego oraz Międzynarodowej Akademii Astronautycznej. Był dawnym członkiem Rady Doradców Prezydenta ds. Nauki i Technologii (PCAST) w Białym Domu, pełnił funkcję przewodniczącego Rady Fizyki i Astronomii Narodowych Akademii Nauk (2018-2021) i jest obecnym członkiem Komitetu Doradczego dla projektu „Einstein: Visualize the Impossible” na Uniwersytecie Hebrajskim.

Avi Loeb

Doradca ds. Nauk Przyrodniczych.

Diana Walsh Pasulka to profesor religioznawstwa na Uniwersytecie Karoliny Północnej w Wilmington. Jej badania skupiają się głównie na historii katolickiej, ze szczególnym uwzględnieniem nowych ruchów religijnych. Prowadzi projekt tłumaczenia akt kanonizacyjnych św. Józefa z Kupertyna we współpracy z Archiwum Apostolskim Watykanu. Poza akademickim życiem udziela się również jako konsultantka dla przemysłu filmowego i telewizyjnego.

Diana Pasulka

Doradczyni ds. Nauk Społecznych.

Dr. Jacques Vallée to pionier internetu, informatyk, inwestor kapitałowy, badacz UFO i astronom mieszkający w San Francisco, Kalifornia, i Paryżu, Francja. Rozpoczął swoją karierę naukową jako astronom w Obserwatorium w Paryżu, gdzie współtworzył pierwszą skomputeryzowaną mapę Marsa dla NASA w 1963 roku. Później pracował nad centrum informacji sieciowej dla ARPANET, uznawanego za prototyp dzisiejszego Internetu, jako inżynier w Stanford Research Institute. Vallée jest także znaczącą postacią w badaniach nad UAP. Jego wkłady obejmują obronę naukowej legitymacji hipotezy pozaziemskiej i hipotezy międzywymiarowej. Jest autorem licznych książek na temat UFO/UAP.

Jacques Vallée

Zasłużony i Emerytowany Doradca.

Dr. Beatriz Villarroel to badaczka astronomii pracująca w Nordic Institute for Theoretical Physics (Nordita) w Sztokholmie. Kieruje projektem VASCO oraz EXOPROBE. Projekt VASCO poszukuje znikających gwiazd za pomocą metod zautomatyzowanych oraz projektu citizen science. Wśród interesujących wyników VASCO są odkrycia anomalii „multiple transients” nieznanego pochodzenia. EXOPROBE, to niedawno uruchomiony projekt, który ma na celu znalezienie i zlokalizowanie sond pozaziemskich w Układzie Słonecznym. W 2012 r. Beatriz Villarroel otrzymała stypendium Crafoorda dla młodych astronomów od Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk za badania nad kwazarami. W 2021 r. Beatriz Villarroel zdobyła nagrodę L’Oreal-UNESCO For Women in Science w Szwecji za projekt VASCO. W 2022 r. została wybrana jako jedna z 15 światowych „International Rising Talents” L’Oreal-UNESCO For Women in Science. W 2023 r. wygłosiła wykład TEDx w Zurychu na temat „Dlaczego powinniśmy szukać artefaktów obcych cywilizacji”. We wrześniu 2023 r. otrzymała Nagrodę Heterodox Academy’s Open Inquiry Award for Courage.

Beatriz Villarroel

Doradczyni ds. Nauk Przyrodniczych.

Sympozjum SOL: Kluczowe Punkty

Dnia 12 lutego 2024 roku Fundacja SOL opublikowała na swoim kanale YouTube: The Sol Foundation materiały wideo dokumentujące wydarzenie z udziałem renomowanych ekspertów z różnych dziedzin. Wśród prelegentów znaleźli się m.in.: Peter Skafish, Avi Loeb, Kevin Knuth, Jacques Vallée, Timothy Gallaudet i Karl Nell. W trakcie tego wydarzenia eksperci przedstawili swoje podejście, opinie oraz propozycje w kwestii UAP.

Poniżej postaram się streścić kluczowe informacje zawarte w najciekawszych wystąpieniach, jednak dla szerszego kontekstu zachęcam do obejrzenia materiałów wideo, większość prezentacji jest uzupełniona przez różnorodne slajdy, co znacząco lepiej oddaje omawiany temat.

• Karl Nell skupił się głównie na omówieniu poprawki Schumera i dał do zrozumienia, że poprawkę popierają istotni ludzie. Istnieje jednak poważny problem – żadne z tych przepisów nie dotyczy technologii nuklearnej z powodu Ustawy o Energii Atomowej, co może być istotne, zwłaszcza jeśli chodzi o technologie energetyczne, które można zakwalifikować jako nuklearne i nie zostaną ujawnione.
• Artykuł Leslie Kean oraz wysiłki Christophera Mellona i Loue Elzando odegrały kluczową rolę w podniesieniu rangi tego tematu. Zeznania Davida Grusha, Ryana Gravesa i Davida Frevora przed Kongresem dodatkowo zachęciły do szerszej dyskusji.
• Karl Nell poinformował, że w Kongresie członkowie „Gang of Eight” są świadomi wszystkich informacji związanych z Title 10 i Title 50. Jeśli spojrzymy, kto faktycznie popiera poprawkę Schumera, to zobaczymy pełną współpracę obu partii. Inicjatorami są senatorowie Rounds i Schumer, a także popierający senatorowie Gillbrand i Rubio.
• Karl Nell omówił podobieństwo procesu zmiany terminologii z UFO na UAP w celu zmniejszenia piętna i lepszego zdefiniowania zjawiska, co także miało miejsce w przypadku „zimnej fuzji” i LENR. Mówi o terminie UAP jako bardziej adekwatnym, obejmującym szeroki zakres zjawisk od metafizycznych po materialne.
• Karl Nell przedstawił powody, dla których informacje nie są ujawniane:
  • Bezpieczeństwo Narodowe – Ochrona wiedzy przed przeciwnikami; ochrona ludzi przed nimi samymi.
  • Brak konkretnego planu – Intencje NHI pozostają nieznane; nowa fizyka/technologie mają nieprzewidywalne konsekwencje.
  • Załamanie Społeczne – Wyzwanie dla wiarygodności istniejących struktur władzy; ontologiczny szok, czyli głębokie zaburzenie rzeczywistości, załamanie finansowe; syndrom fałszywego autorytetu, niektóre osoby lub instytucje, które są postrzegane jako autorytety, mogą przestać być wiarygodne, co doprowadzi do zastojów społecznych.
  • Tajne Porozumienie – Zaangażowani w ten precedens działają bez nadzoru i kontroli realizują nieznane cele związane z NHI; ujawnienie tych informacji spowoduje lub przyspieszy negatywne konsekwencje.
  • Tuszowanie wykroczeń – Poważne przestępstwa kryminalne/Naruszenie praw obywatelskich; nielegalne zdobywanie władzy, przywilejów lub korzyści finansowych.
  • Biurokratyczna nieugiętość / Odwrócenie uwagi od priorytetów.
• Konieczne są wysiłki w środowisku akademickim, rządowym i sektorze prywatnym, aby zająć się społecznymi, naukowymi i etycznymi konsekwencjami ujawniania UAP.
• Podkreślił potrzebę odpowiedzialnego i kontrolowanego procesu ujawniania informacji, w sposób, który nie spowoduje upadku naszego społeczeństwa, o którym mówił Eric Klein w 1777 roku p.n.e.
• Karl Nell przedstawił propozycje planu kampanii ujawnienia informacji dotyczących UAP oraz sposób, w jaki Departament Obrony i rząd Stanów Zjednoczonych mogą postępować w kwestii ujawnienia. Wyraził nadzieję, że kwestia „ujawnienia” zostanie wyjaśniona do 1 października 2030 roku.
• Karl Nell zaznaczył, że ujawnienie informacji na temat UAP to proces, a nie wydarzenie. Rząd federalny jest w centrum tego procesu ze względu na dostęp do najlepszych danych.

• Kevin Knuth wyraził swoje zainteresowanie w kwestii samego zjawiska, podkreślając swoją sceptyczną postawę wobec osób, które po zobaczeniu czegoś dziwnego natychmiast zakładają, że jest to statek kosmiczny obcych, oraz wobec naukowców, którzy odrzucają każdą anomalię i dane, uznając je za błąd pomiarowy z powodu swojej znajomości fizyki.
• Kevin Knuth uważa, że mimo że niektórzy naukowcy uważają, iż dobrze rozumieją fizykę, to w rzeczywistości nie do końca ją poznaliśmy. Zaznacza, że brakuje nam teorii grawitacji kwantowej. Mechanika kwantowa ma istotne znaczenie i może prowadzić do spektakularnych odkryć, zwłaszcza w kontekście grawitacji.
• Uznał incydent związany z USS Nimitz za fascynujący. Omawia obiekty w kształcie Tic Tac, które opadły z około 8,5 km do poziomu morza w 0,78 sekundy – co jest niezwykle anomalnym zjawiskiem. Zachęca do przeprowadzenia własnych obliczeń, aby oszacować minimalne przyspieszenie tych obiektów, wynoszące około 5,000G. W takich warunkach ludzka technologia i ludzie nie przetrwaliby, a przy 2,000 G’s można dotrzeć do Proxima Centauri w 3 dni. Dodatkowo oszacował moc wymaganą do wykonania tego manewru wynoszą 1,100 gigawatów (GW) – to ponad 10-krotność całkowitej produkcji energii jądrowej USA.
• Charakterystyczne cechy dla UAP obejmują ekstremalne przyspieszenia, hipersoniczne prędkości, podróże przez różne środowiska jak woda czy powietrze, niską obserwowalność lub maskowanie oraz intensywne światło.
• Kevin Knuth omawiał badania francuskiego badacza Claude’a Poera dotyczące obserwacji radarowych na bazie lotniczej Mino w 1968 roku, gdzie doszło do spotkania z obiektem w kształcie jaja, obiekt ten przyspieszał z siłą 2009 G do maksymalnej prędkości około 9000 km/h. Knuth przytoczył także incydent linii lotniczych Jal, w 1986 roku, kiedy samolot linii Jal Airlines przelatywał nad Anchorage, Alaską, obserwując ogromne UFO, pilot szacował obiekt na trzykrotnie większy niż Boeing 747.
• Kevin Knuth poruszył kwestię efektów elektrycznych i magnetycznych towarzyszącym UAP, które mogą powodować zakłócenia w działaniu naszych pojazdów, takie jak zakłócenia w pracy silników samochodów w ich pobliżu. Wyjaśniał, że silne pola elektryczne generowane przez UFO mogą prowadzić do zaniku iskry w świecy zapłonowej, zatrzymując silnik.Wspomina o zdolności UFO do podróżowania przez różne środowiska, pomiędzy powietrzem a wodą, sugerując, że UAP mogą wykorzystywać fizykę i technologie, które nie są jeszcze zrozumiałe przez obecną naukę.
• Kevin Knuth zwracał uwagę na jasność tych obiektów. Przytaczał przykłady analiz luminancji UFO, które osiągały potężne wartości, porównywalne nawet z elektrownią atomową. Zastanawiał się nad sensem generowania tak intensywnego światła.
• Kevin Knuth omówił zdolność UAP do podróżowania przez różne środowiska, zwłaszcza wodę, bez wywoływania efektów na powierzchni, obiekty zanurzały się w wodzie, bez utraty prędkości.
• Kevin Knuth opowiada o doświadczeniach weterana Davida Barnetta z Nowej Zelandii, który w 1986 roku pełnił funkcję operatora sonaru na okręcie HMNS MZS New Ze Southland. Podczas rutynowych ćwiczeń okręt był śledzony przez niezidentyfikowane obiekty podwodne. W jednym z incydentów, w lutym, załoga zaobserwowała ogromny obiekt podwodny o szerokości około 45 metrów i długości około 250 metrów. Mimo prób zgubienia go oraz wykonywania ostrych manewrów skrętu o 45 stopni, obiekt utrzymywał dystans. W końcu zbliżył się i przepłynął pod okrętem, co spowodowało utratę mocy oraz wyłączenie wszystkich systemów. Załoga musiała czekać 4 godziny, zanim udało im się wezwać pomoc. Obiekt poruszał się pod wodą z minimalną prędkością oszacowaną na około 2414 km/h, aby następnie gwałtownie przyspieszyć do 4023 km/h. Minimalne przyspieszenie tego obiektu wynosiło 4.5 G i osiągał on maksymalną prędkość prawie 4828 km/h. Wydaje się, że ignorował opór wody podczas ruchu. Dodatkowo zaznacza, że zjawisko przemieszczania UFO przez różne środowiska jest obserwowane i rejestrowane od około 140 lat, co sugeruje, że problem ten nie jest nowy, i wymaga dogłębnego zrozumienia.
• Wzywanie do zwiększenia monitorowania oceanów ze względu na zdolności UAP do podróżowania przez różne środowiska, z sugestią, aby skupić się także na oceanach gwiazd w naszym Układzie Słonecznym.
• Zaproponował plan zwabienia UFO w celu obserwacji poprzez zastosowanie przenośnego reaktora termojądrowego, bazując na hipotezie, że UAPy są zainteresowane technologią jądrową.

• Peter Skafish rozpoczyna tradycyjny wykład humanistyczny na temat inteligencji pozaziemskiej i antropomorfizmu. Mówi o wzroście zainteresowania UAP w świetle poprawki Schumera, co zwiększa znaczenie tematu w debacie publicznej.
• Peter Skafish podkreśla, że pojawienie się UAP rodzi poważne pytania ontologiczne, ponieważ ich istnienie zakłóca nasze fundamentalne kategorie myślenia. Zaznacza, że istnieje problem ontologiczny związany z próbą zrozumienia istot pozaziemskich z powodu ograniczeń naszych schematów myślowych. Przedstawia częste pytania dotyczące NHI i UAP, zauważa antropomorficzny charakter naszych prób ich zrozumienia: Kto je stworzył? Skąd pochodzą? Czy są zagrożeniem?
• Peter Skafish krytykuje antropomorfizm związany z epoką nowożytną jako przeszkodę w zrozumieniu istot pozaziemskich. Wskazuje na nieodpowiednie koncepcje, zarówno technologiczne, jak i nieścisłe, w kontekście zrozumienia istot pozaziemskich. Sugeruje przyjęcie alternatywnych ontologii, zwłaszcza animizmu, w celu lepszego zrozumienia NHI.
• Peter Skafish Podsumowuje, że podejście animistyczne pozwala na bardziej różnorodne spojrzenie na istoty pozaziemskie, eliminując antropomorficzne ograniczenia.
• Peter Skafish Kończy prezentację, podkreślając potrzebę uznania różnorodnych perspektyw w zrozumieniu istot pozaziemskich.

• Avi Loeb podkreśla nowe wyzwania w astronomii związane z odkryciem obiektów międzygwiezdnych. Twierdzi, że odkrycie takich obiektów otwiera nową erę w dziedzinie astronomii.
• Opowiada o osobistych doświadczeń z dzieciństwa, gdzie zauważał, że trudne pytania były często ignorowane przez dorosłych, co zainspirowało go do pozostawania ciekawym i poszukiwania odpowiedzi na własną rękę.
• Przez ostatnią dekadę naukowcy odkryli pierwsze obiekty spoza układu słonecznego, co Loeb porównuje do obserwowania przedmiotów z ulicy wpadających do naszego podwórka. Oczywiście wiele z nich może być kamieniami, ale równie dobrze może trafić się piłka tenisowa rzucona przez sąsiada. W jego opinii, chociaż większość z tych obiektów to prawdopodobnie zwykłe skały, istnieje szansa znalezienia „igły technologicznej” w tym „stogu skał”.
• Avi Loeb wyraża nadzieję, że gdzieś tam w międzygwiezdnej przestrzeni czeka na nas partner. Znalezienie takiego towarzysza nie tylko nadawałoby sens naszej egzystencji, ale także sprawiłoby, że wszechświat stałby się mniej samotny.
• Galileo Project, zainicjowanego przez zespół badawczy, który stworzył obserwatorium na Uniwersytecie Harvarda. Projekt ten ma na celu zbieranie danych z szerokim zakresem instrumentów, które mają monitorować niebo w czasie rzeczywistym, analizować obiekty i szukać potencjalnie nietypowych zjawisk. Zachęca potencjalnych darczyńców do wsparcia projektu, zapewniając, że mają jasny plan i wiedzę, jak rozbudować system obserwacyjny w różnych lokalizacjach.
• Avi Loeb podzielił się swoimi doświadczeniami z niedawnej wyprawy mającej na celu zbieranie i analizę materiałów z dna oceanu. Podczas wyprawy wydobyto materiały o sferycznym kształcie i nietypowym składzie chemicznym. Przedstawia dwie hipotezy dotyczące pochodzenia sferycznych obiektów – 1) naturalne wyjaśnienie związane z egzoplanetą lub 2) potencjalne sztuczne pochodzenie.
• W prezentacji podkreśla konieczność zbierania danych za pomocą nowoczesnych narzędzi, które są dpowiednio skalibrowane i dobrze dostrojone.
• Krytykuje „Epokę Kamienia” w nauce: Czyli podejścia wielu naukowców, którzy zakładają, że wszystko w kosmosie to skały i kamienie, i nie ma możliwości istnienia obiektów technologicznych. Zaznacza, że nie zwraca uwagi na krytykę, zwłaszcza od osób, które ignorują fakty niezgodne z ich modelami myślenia.
• Zachęca do optymizmu jako kluczowego element postępu naukowego, podkreślając, że bez poszukiwań nie można niczego odkryć.
• Prezentacja kończy się podkreśleniem znaczenia naukowego dążenia do prawdy, ignorowania zbędnej krytyki oraz utrzymania optymizmu w poszukiwaniach naukowych.

• Garry Nolan omówił analizę materiałów związanych z UAP przy użyciu zaawansowanych technik naukowych. Przedstawił wyniki badań metalicznych materiałów związanych z nietypowymi wydarzeniami. Materiały wykazywały niezwykłe cechy, sugeruje ich pochodzenie spoza konwencjonalnych technologii czy naturalnych procesów.
• Garry Nolan wskazał na potrzebę zastosowania standaryzowanych testów i wspólnego podejścia naukowego do analizy materiałów UAP – to kluczowe, aby zapewnić spójność i wiarygodność wyników badań.
• Głównym punktem prezentacji było omówienie konceptu repozytorium Stardust, które umożliwiłoby bezpłatny dostęp do zebranych danych.
• Garry Nolan podkreślił konieczność szacunku dla czasu potrzebnego na dokładną analizę i publikację wyników. Zrozumienie tych zjawisk wymaga czasu i pracy.
• Garry Nolan stwierdził, że istnieje duży potencjał dla przyszłych odkryć w dziedzinie UAP. Badania nad tymi zjawiskami mogą doprowadzić do nowych spostrzeżeń w kwestii wszechświata.
• Garry Nolan apelował o wsparcie finansowe i eksperckie dla dalszego rozwoju badań nad UAP. To ważne, aby zapewnić zasoby i ekspertyzę potrzebną do prowadzenia kompleksowych analiz.

• Christopher Mellon zauważa, że od 2017 roku dokonano niesamowitego postępu w badaniach nad UAP i wyraża podziw dla dotychczasowych prezentacji na ten temat.
• Christopher Mellon podkreśla, że obecnie politycy w Kongresie USA próbują ustalić, czy rząd amerykański posiada dowody na obecność istot pozaziemskich na Ziemi.
• Christopher Mellon analizuje incydenty związane z obserwacjami UAP przez siły wojskowe, wskazując na potencjalne zagrożenia dla bezpieczeństwa, gdy niezidentyfikowane obiekty penetrują przestrzeń powietrzną, zakłócają radar lub wpływają na systemy obronne.
• Christopher Mellon podkreśla, że choć ujawnienie informacji na temat istot pozaziemskich może wywołać początkowy szok, to długoterminowe korzyści mogą obejmować inwestycje, badania naukowe i poprawę stosunków międzynarodowych.
• Christopher Mellon zwraca uwagę na globalne wyzwania, takie jak zmiany klimatu, zagrożenia nuklearne czy technologiczne, sugerując, że wspólny cel w postaci potencjalnej obecności istot pozaziemskich może sprzyjać globalnej jedności.
• Christopher Mellon wzywa do przejrzystości i ujawnienia prawdy, podkreślając korzyści dla demokracji, nauki i globalnej wspólnoty.

• Tim Gallaudet podkreślił znaczenie różnorodności w zespole badawczym, wskazując, że UAP to zjawisko kompleksowe, wymagające interdyscyplinarnego podejścia. Zalecał zaangażowanie specjalistów o zróżnicowanych doświadczeniach i perspektywach.
• Tim Gallaudet opowiadał o swojej karierze wojskowej, zwracając uwagę na to, jak jego doświadczenie z marynarki wojennej oraz pracy w agencji rządowej skłoniły go do zainteresowania się UAP.
• Tim Gallaudet wspomina, gdy otrzymał pilnego maila od przełożonego z załączonym filmem zjawiska, który teraz już wszyscy znają (UAP GoFast). Natychmiast zrozumiał, że ta technologia nie należy do nas. Następnego dnia jego e-mail został usunięty z komputera, podobnie jak e-maile innych osób, które go otrzymały.
• Tim Gallaudet omawiając biologiczną i niebiologiczną różnorodność inteligencji, zwrócił uwagę na potrzebę poszerzenia perspektywy dotyczącej UAP. Zachęcał do myślenia o tym zjawisku potencjalnie obejmującym różne formy inteligencji.
• Tim Gallaudet analizując swoje doświadczenia w rządzie, omówił trudności związane z rządową reakcją na UAP. Wskazał na braki w komunikacji oraz na trudności związane z klasyfikacją i utajnieniem informacji, co może utrudniać skuteczne zrozumienie i współpracę w kwestii tego zjawiska.
• Tim Gallaudet zauważył, że dla wielu pracowników rządowych oczywiste jest, że obecna administracja Białego Domu nie ma zamiaru ujawniać informacji na temat UAP, co wpisuje się w obowiązującą politykę nieujawniania, Sean Kirpatrick jedynie działa jedynie zgodnie z tą polityką, podobnie jak NASA.
• Tim Gallaudet zdaje sobie sprawę, że pewne technologie muszą pozostać tajne, ale uważa, że społeczenstwo powinno zostac poinformowne, że odwiedza nas nie-ludzka inteligencja. Ponadto, sugeruje potrzebę opracowania strategii w kwestii reakcji społeczeństwa.
• Tim Gallaudet podkreślił znaczenie zaangażowania młodych badaczy i studentów w badania nad UAP. Przez edukację i wsparcie młodych badaczy, możemy stworzyć solidne fundamenty dla przyszłych badań i zrozumienia tego zjawiska.

• Beatriz Villarroel nie wie, czy oprócz Ziemi istnieją inne planety, na których istnieje życie. Wskazuje na badania, z których wynika, że 22% gwiazd podobnych do Słońca posiada planety o warunkach zbliżonych do Ziemi w strefie zamieszkanej.
• Beatriz Villarroel informuje, że na asteroidach i meteoroidach znaleziono aminokwasy, co jest jednym z elementów wspierających teorię możliwości życia poza Ziemią. Oczekuje na analizę próbek zebranych przez misję Osiris Rex.
• Beatriz Villarroel podkreśla, że istnieje wiele niewyjaśnionych zjawisk, takich jak krótkotrwałe błyski na niebie, które są trudne do zinterpretowania w kontekście znanych zjawisk astronomicznych.
• Beatriz Villarroel wspomina o pierwszych poszukiwaniach życia pozaziemskiego za pomocą radioteleskopów i poszukiwaniach laserów, jednak bez rezultatów.
• Beatriz Villarroel opowiada o badaniach znikających gwiazd, które przeprowadzała od 2016 roku, w zespole z około 40 osobami, wykorzystując sztuczną inteligencję i maszynowe nauczenie do analizy danych z lat 50. Nie odkryto życia pozaziemskiego, ale znaleziono wiele nietypowych zjawisk. Opisuje, że na niektórych ze starych zdjęć wykonanych przed rokiem 1957 można zauważyć dziewięć punktów świetlnych pojawiających się, a następnie znikających. Te światła nie były widoczne wcześniej ani później, ani też nie pojawiły się ponownie. W swoich badaniach wykluczyli możliwośći błędów instrumentalnych. Twierdzi, że nawet najbardziej nietypowe wady techniczne nie mogłyby idealnie imitować jasności prawdziwych gwiazd. Mimo wielu prób wyjaśnienia tych zjawisk tradycyjnymi metodami, nie udało się znaleźć satysfakcjonującej odpowiedzi. W związku z tym Villarroel rozważa możliwość, że obserwowane światła mogą być związane z obecnością obcych sond kosmicznych. Badacze przedstawili swoje wyniki w czasopiśmie Acta Astronautica, gdzie została ona przyjęta i opublikowana po pozytywnej recenzji.
• Beatriz Villarroel przedstawiła projekt badawczy o nazwie EXOPROBE. Choć projekt jest jeszcze w początkowej fazie, ma on na celu poszukiwanie śladów obiektów pozaziemskiego pochodzenia za pomocą globalnej sieci teleskopów. Twierdzi, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo istnienia takich sond, dlatego chce je odnaleźć. Uzasadnia, że jeśli ludzie potrafią wysłać coś na inne planety, to obce cywilizacje równie dobrze mogą wysłać coś do nas. Nikt nie narzuca, że takie sondy muszą mieć pochodzenie biologiczne. Mogą to być niewielkie, sztuczne sondy AI lub zrobotyzowane, rozmieszczone w różnych zakątkach Galaktyki. Dzięki obecnie dostępnej technologii jesteśmy w stanie przeprowadzić tego typu badania. Planuje stworzenie globalnej sieci teleskopów, aby wykryć niezidentyfikowane obiekty na niebie, weryfikować je za pomocą różnych teleskopów, zbadać jego spektrum i zlokalizować. Pracuje nad projektem w niewielkim zespole naukowców, w tym głównie z Joem Marcym, pionierem odkryć egzoplanet, oraz z Brianem Hillem, Johnem Gerzem, Aliną Stanką i Stefanem Guerem. Ich celem jest znalezienie krótkich błysków, odbić lub emisji związanych z obiektami sztucznymi, koncentrując się na bardzo krótkich, jednosekundowych zjawiskach. Parametr czasowy ten jest niemalże całkowicie pomijany przez astronomów, co w perspektywie astrofizyki czyni to zagadkowym i fascynującym obszarem badań. To tylko kilka z możliwych odkryć, które można zrealizować dzięki projektowi EXOPROBE.

• Jacques Vallée zaznacza, że UFO to nie tylko problem naukowy, ale także polityczny. Opowiada o spotkaniu Prezydenta Clintona z profesorem Jackiem Gibbonsem, który był doradcą naukowym od 1993 do 1998. Gibbons został poproszony o poradę, gdy Lawrence Rockefeller zasugerował ujawnienie informacji i zmniejszenie piętna otaczającego kwestię UFO. Niemniej jednak, mimo iż problem był naukowy, przeważała nad nim bariera polityczna, i tajemnica nie została ujawniona. Wspomina także przemówienie profesora Gibbonsa na spotkaniu American Association for the Advancement of Science w San Francisco. Gibbons został zapytany, jak radziłby prezydentowi w kwestii UFO, na co odpowiedział anegdotą o żabie, która miała symbolizować trudności i dylematy związane z ujawnieniem informacji o UFO na najwyższym szczeblu politycznym.
• Vallée wspomniał o współpracy z francuską agencją kosmiczną CNES, która również interesuje się tematem UFO. Wspólnie z CNES analizowali dane, ostatecznie okazało się, że jedynie 2% przypadków zawierało wartościowe dane dla naukowców.
• Vallée przytoczył dyskusję z byłym oficerem armii, który porównał analizę przypadków UFO do wykrywania niemieckich okrętów podwodnych w czasie II wojny światowej. Zauważył, że skupienie się na tych 2% niewyjaśnionych przypadków jest kluczowe.
• Zauważył, że coraz więcej obserwacji pochodzi od służb obronnych, które dysponują coraz bardziej zaawansowanymi systemami wykrywania. Dzięki temu badania stają się coraz bardziej precyzyjne i trudno jest bagatelizować doniesienia jako iluzje.
• Jacques Vallée podkreśla, że po 65 latach badań nad zjawiskiem UFO, te wciąż pozostają tajemnicą zarówno dla społeczeństwa jak i Pentagonu.
• Vallée wskazuje, że im większa dziwność doświadczenia, tym większe prawdopodobieństwo, że świadek nie zdecyduje się powiadomić odpowiednich organów. Przedstawił skale zjawisk od 1-7, wskazał na kategorie 6-7, które są rzadko brane pod uwagę przez służby policyjne, wojsko czy poważne organizacje informacyjne z powodu skali ich dziwności.
• Jacques Vallée odrzuca pomysł bezmyślnego wrzucenia danych do sztucznej inteligencji.
• Jacques Vallée wskazuje, że konieczne jest zaangażowanie się większej liczby krajów i udostępnienie oficjalnych danych i archiwów społeczności naukowej.

• Diana Pasulka początkowo opowiada ona o mitologii greckiej, o Prometeuszu, który ulepił ludzi z gliny, ukradł ogień bogom i przekazał go ludziom, co doprowadziło do ich technologicznego postępu. Ten mit, mający około 2,700 lat, ma wiele interpretacji, jak choćby pierwszej interakcji ludzi z nie-ludzką inteligencją. Ludzie, mimo uzyskania wiedzy, używają technologii do wzajemnego zniszczenia, a sam Prometeusz zostaje skazany przez bogów na wieczne kary za swoje błędy.
• Diana Pasulka zauważyła, że mitologia, religia i praktyki kulturowe mają potencjał dostarczania wartościowych informacji, jednak nie zawsze można je sprowadzić do zakresu naukowych badań czy praktyk. Jej prezentacja skupiła się na zrozumieniu relacji między ludzką, a nie-ludzką inteligencją, korzystając z mitologii jako źródła inspiracji i refleksji.
• Pasulka przeszła także do analizy trzech głównych tradycji badawczych związanych z UAP:
  • Pierwsza tradycja to tajne badania naukowe, nazywane przez Pasulkę „invisible research tradition”, które zdaniem badaczki istnieją od 70-75 lat, ludzie pracujący w tych programach zdobywają wiedzę i technologie w sposób trudny do uwierzenia, a nawet mityczny, sugerują, że pozyskane technologie były przeznaczone dla ludzkości.
  • Druga tradycja, zwana ufologią, publiczne badanie zjawisk UFO, które zostało zapoczątkowane przez naukowców, ale później zostało zdominowane przez „amatorów”.
  • Trzecią tradycję Pasulka określa jako akademickie badania naukowe na temat UAP. Przykładem jest tu praca psychiatry Johna Macka, który badał doświadczenia osób twierdzących, że miały bliskie kontakty z obiektami UFO. Również astronom i historyk Stephen Dick, uczestnik projektu Galileo, jest wymieniony jako reprezentant tej tradycji.
• Diana Pasulka sugeruje, że obecnie świadkami jesteśmy kształtowania się nowej tradycji badawczej związanej z UAP, która może być opisana jako emergentna, rozwijająca się w wyniku interakcji różnych dziedzin nauki.

• Larry Maguire mówił o swoim zaangażowaniu w inicjatywę dotyczącą zjawisk UAP w Kanadzie. Zaznaczył, że rząd Kanady zaakceptował jego prośbę o zaangażowanie głównego doradcy naukowego Kanady w Sky Canada Project. Projekt ma dostarczyć zalecenia dla różnych departamentów i agencji, a raport ma być publiczny w przyszłym roku. Dodał, że ważne jest, aby raport głównego doradcy naukowego Kanady został przedstawiony w Parlamencie, a następnie poddany gruntownej analizie przez komisję parlamentarną.
• Maguire wyraził swoje rozczarowanie brakiem współpracy niektórych departamentów z zespołem pracującym nad projektem Sky Canada. Zaznaczył, że choć to niekoniecznie oznacza ukrywanie informacji, to jednak wskazują niechęć do zaangażowania się w badania.
• Maguire stwierdził, że system parlamentarny Kanady nie umożliwia posłom skłaniania rządu do działań poza ministrami i nielicznymi wpływowymi przedstawicielami.
• Maguire przedstawił trzy główne kwestie, które jego zdaniem politycy powinni brać pod uwagę:
  • Proces ujawnienia informacji dot. UAP.
  • Współpraca z sojusznikami i ochrona danych przed przeciwnikami w kwestii UAP.
  • Zaangażowanie naukowców i badaczy cywilnych w kwestii UAP.
• Na koniec, Larry Maguire zwrócił uwagę na mały problem, czyli jak rządy mogą przyznać się obywatelom, że nie zawsze mówiono im prawdę. Podkreślał, że zaufanie społeczne do instytucji rządowych już jest niskie, i to może być moment, aby to zmienić. Zaznaczył, że ważne jest, aby rządy otwarcie przyznały się do błędów i nieprawidłowości, co może przyczynić się do poprawy zaufania społecznego.

• Jairus Grove zaznaczył, że żadne z omawianych przez niego zagadnień nie jest objęte klauzulą tajności, nie posiada też informacji poufnych, a jego wypowiedzi odzwierciedlają jedynie własne opinie.
• Grove omówił zagrożenia związane z tymi zjawiskami, skoncentrowane zarówno na aspektach międzynarodowych, jak i krajowych. Podkreślił, że niska przejrzystość, brak współpracy międzynarodowej oraz niskie zaufanie stanowią istotne wyzwania w radzeniu sobie z tym zagadnieniem.
• Przedstawił cztery potencjalne scenariusze przyszłościowe dotyczące UAP:
  • Collapse Future (Scenariusz Upadku): Grove opisuje sytuację, w której UAP pogłębia kryzys podczas już trwającego konfliktu międzynarodowego lub regionalnego. Przykładowo kolizja z UAP może być interpretowana jako prowokacja, co zwiększa ryzyko eskalacji konfliktu. W skrajnych przypadkach może to nawet doprowadzić do zagrożeń nuklearnych lub katastrofy w kosmosie.
  • Discipline Future (Scenariusz Nadzoru): W tym scenariuszu, kolizja z UAP prowadzi do utraty życia i infrastruktury, co osłabia traktaty międzynarodowe. Zwraca uwagę na możliwe załamanie traktatu kosmicznego lub traktatu morskiego w wyniku konfliktów terytorialnych. Potencjalne utrudnienia w komunikacji międzynarodowej i wzrostu tajemnicy państwowej.
  • Transformation Future (Scenariusz Transformacji): Grove rozważa tutaj ujawnienie informacji na temat UAP przez jedno państwo, co może prowadzić do wyścigu zbrojeń i wzrostu napięć międzynarodowych, zwłaszcza jeśli ujawnione informacje sugerują nowe zdolności technologiczne.
  • Continued Growth Future (Scenariusz Ciągłego Postępu): W tym scenariuszu Grove zakłada, że zjawiska UAP nadal będą występować, ale bez znaczących zmian rządu w podejściu do nich. Wskazał, że kontynuacja status quo w zakresie UAP może prowadzić do utrzymania tajemnicy i spekulacji, co z kolei stwarza ryzyko, że sytuacja ta może z czasem przerodzić się w jedną z pozostałych scenariuszy.
• Grove zwrócił uwagę na konieczność budowy instytucji i mechanizmów umożliwiających współpracę i wymianę informacji w celu zrozumienia i radzenia sobie z zjawiskami UAP. Podkreślił, że brak działań może prowadzić do poważnych konsekwencji dla całej planety, dlatego należy podjąć działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i stabilności globalnej wspólnoty.

• David Grusch podkreślił, że tajemnica otaczająca zjawiska UAP trwała zbyt długo i nadszedł czas na głęboką zmianę.
• Podkreślał potencjalne korzyści z ujawnienia informacji na temat inteligencji nie-ludzkiej, wskazując na współprace międzynarodowe, prowadzące nas do nowej ery odkryć i jedności.
• Grusch wspominał także o możliwościach technologicznych, jakie mogą wyniknąć z badania szeroko pojętego fenomenu UAP. Przekonywał, że ujawnienie tych informacji może mieć głębokie implikacje filozoficzne i duchowe, skłaniając nas do ponownego rozważenia naszej roli we wszechświecie.
• W kontekście różnorodności zjawisk UAP Grusch wyraził swoją niepewność co do jednego źródła, podkreślając konieczność otwartego dyskutowania na ten temat. Odrzucił jednoznaczne przekonanie o pozaziemskim pochodzeniu.
• Podkreślał potrzebę niezależnych badań, aby nie polegać wyłącznie na rządzie w dostarczaniu odpowiedzi na pytania dotyczące UAP.
• Zapytany o swoją wizję przyszłości do pięciu lat, Grusch wyraził chęć powrotu do życia prywatnego, ale jednocześnie wyraził gotowość do dalszego wsparcia prac nad tematem UAP.

• Iya Whiteley omawiała temat doświadczeń ludzi na granicy nauki, szczególnie astronautów, którzy często utrzymywali w tajemnicy swoje osobiste przeżycia z obawy przed konsekwencjami. Takie jak obserwacje błysków, świateł czy mgieł w przestrzeni kosmicznej.
• Iya Whiteley zachęcała do otwartej postawy wobec różnorodnych doświadczeń ludzkich, do zrozumienia ich i szacunku. Ponadto, podkreślała, że ludzkie doświadczenia, zwłaszcza pilotów, mogą dostarczyć cennych danych, które powinny być uwzględniane w badaniach nad zjawiskami UAP.
• Iya Whiteley zakończyła swoje przemówienie, zapowiadając współpracę z innym psychologiem w celu wspierania pilotów w integracji ich doświadczeń, w tym tych, które wykraczają poza fizyczne zjawiska, oraz podkreśliła, że należy być otwartym na zrozumienie tych zjawisk i ich potencjalnych skutków.

• Hal Puthoff omawiał kwestie związane z zaangażowaniem rządu w sprawy związane z UFO. Zaczął od historii amerykańskich projektów z lat 60., takich jak Project Sign, Grudge i Blue Book. Puthoff podkreślił, że chociaż oficjalnie zakończono badania UFO, to tajne memoradium Bolandera zawierało klauzulę mówiącą o kontynuowaniu badań związanych z UFO, jeżeli mogą one mieć wpływ na bezpieczeństwo narodowe.
• Hal Puthoff opowiedział o swoim udziale w konferencji w Waszyngtonie, o ewentualnych katastrofach UFO związanych z Rosją, Chinami i Stanami Zjednoczonymi. Pomimo entuzjazmu uczestników, ostatecznie doszli do wniosku, że zbyt wiele obszarów byłoby trudnych do skoordynowania i kontrolowania jednocześnie, co skutkowało rezygnacją z tego pomysłu.
• Hal Puthoff wspomniał o inicjatywie trzech senatorów, która doprowadziła do powstania programu badawczego AATIP w 2008 roku. Celem programu było zrozumienie, czy inne kraje rozwijają zaawansowane technologie, które mogą stanowić zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych. Prowadzono badania nad różnymi obszarami potencjalnych zagrożeń związanych z obserwacjami UAP, a także próbowano zdobyć dostęp do materiałów związanych z UAP, niestety bezskutecznie.
• Hal Puthoff wspomniał także o coraz większym zainteresowaniu ze strony polityków, takich jak Schumer, którzy podjęli kroki w kierunku ujawnienia informacji o nie-ludzkiej inteligencji.
• Hal Puthoff stwierdził, że nadszedł czas, aby poważnie potraktować temat UAP i oczekiwać, że pewne informacje zostaną ujawnione publicznie.

Sympozjum Fundacji SOL – Podsumowując

Pomimo że sympozjum przeniosło nas z powrotem do czasów, kiedy miały miejsce ogromne nadzieje związane z poprawką Schumera, to wydaje się, że Garry Nolan i Peter Skafish osiągnęli zamierzone cele. Sympozjum zgromadziło wielu prelegentów o różnym fachu i perspektywach, których łączy przekonanie, że badania nad UFO są uzasadnione. Prezentacja autorstwa Knutha odbiła się największym echem i stanowi solidną podstawę do dalszych dyskusji. Wszyscy wydają się być przekonani, że coś jest na rzeczy, że zjawisko jest rzeczywiste. Wszyscy prowadzą dojrzały, przemyślany i odpowiedzialny dialog bez wyciągania pochopnych wniosków. To nie był kolejny zjazd celebrytów UFO, gdzie przerzucano się kolejnymi obietnicami i zapowiedziami.

Warto również wspomnieć o wywiadzie z 12 lutego, w którym Garry Nolan został zapytany, czy zauważa zmiany w podejściu naukowców spoza Fundacji SOL w kwestii UAP. Odpowiedział, że tak, zauważa ogromne zmiany. Podczas ostatniego sympozjum zauważył, że około jedną trzecią uczestników stanowili naukowcy z różnych dziedzin, w tym, co najmniej kilkunastu profesorów ze Stanforda. Wielu z nich skontaktowało się z nim po wydarzeniu, wyrażając wdzięczność za możliwość uczestnictwa w merytorycznym wydarzeniu.

Podkreśla, że wielu z nich było zainteresowanych tą tematyką, ale nie czuli się na tyle komfortowo, aby uczestniczyć w tradycyjnych spotkaniach dotyczących UFO, które były promowane. Zauważa również, że podczas swoich wystąpień na różnych uniwersytetach, takich jak Harvard Medical School czy The Dana Farber Cancer Institute, ludzie proszą go o omówienie zagadnienia UAP, pomimo że pierwotnie zapraszano go, aby omówił inne tematy.

Świadczy to o ogromnym zainteresowaniu tą tematyką. Opowiada o tym, jak na jednym z wydarzeń organizator zapytał, ile czasu poświęci na rozmowę o UAP, ponieważ publiczność była bardzo zainteresowana tym tematem. To potwierdza, że istnieje duże zainteresowanie tym zagadnieniem, nie tylko wśród członków Fundacji SOL, ale także w szerszym środowisku akademickim.