Przesłuchanie świadków UAP : David Grusch, Ryan Graves i David Fravor – Podsumowanie

David Grusch, Ryan Graves i David Fravor, w roli świadków pod przysięgą mówienia prawdy, zeznawali przed podkomisją ds. Bezpieczeństwa Narodowego, Granic i Spraw Zagranicznych, na wysłuchaniu zatytułowanym „Niezidentyfikowane zjawiska anomalne: implikacje dla bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa publicznego i przejrzystości rządu”. Wysłuchanie miało na celu zbadanie relacji świadków z pierwszej ręki na temat UAP oraz ocenę przejrzystości i odpowiedzialności rządu federalnego w kontekście możliwych zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego USA wynikających z UAP.

Podsumowanie najważniejszych informacji z 2-godzinnego przesłuchania:

• David Grusch twierdzi, że USA jest świadome istnienia istot pozaziemskich od lat 30-tych.
• Nadużycie władzy IRAD (Institutional Research and Development) – kontrahenci obronni sprzeniewierzają fundusze przy współpracy z rządem, samofinansując się.
• UAP mają możliwości działania wykraczające poza nasze obecne rozumienie, a także wykraczające poza to, co zaplanowaliśmy na następne 10 lat.
• David Fravor jest przekonany, że obiekt Tic Tac nie należy do USA, zagranicznego przeciwnika ani sektora prywatnego.
• David Grusch spędził 11 godzin na rozmowie z komitetami wywiadu.
• Rząd USA i kontrahenci posiadają obiekty oraz materiały biologiczne (ang. non-human biologics) pochodzenia poza-ludzkiego (ang. non-human). A także zastraszają i krzywdzą ludzi. Grusch i jego żona byli także zastraszani.
• Osoby odpowiedzialne za utajnianie UAP są urzędnikami na wysokim szczeblu zarówno w wojsku, Departamencie Obrony USA, jak i wśród kontrahentów obronnych. Grusch nie mógł podać nazwisk publicznie, ale zaprosił kongresmenów do rozmowy za zamkniętymi drzwiami.
• Istnieją zdjęcia satelitarne przedstawiające pozyskane obiekty.
• Rząd USA może mieć zaawansowaną technologię, która została stworzona dzięki wysiłkom inżynierii wstecznej.
• David Grusch dostarczył dokumentację, zdjęcia i filmy inspektorom generalnym, kongres musi sam zdobyć od nich te informacje.
• David Grusch zna osoby, które widziały materiały biologiczne pochodzenia poza-ludzkiego (ang. non-human biologics).
• Obecny na przesłuchaniu kongresmen Matt Gaetz widział zdjęcie zestrzelenia ogromnego sferycznego obiektu i powiedział, że nie potrafi tego opisać, jest przekonany, że obiekt nie pochodzi z tego świata i że chce, aby wideo zostało udostępnione publicznie. Gdy piloci zbliżali się do obiektu, to radary i inne zautomatyzowane systemy przestawały działać.
• David Grusch wspomniał o holograficznej teorii wszechświata jako teoretycznej ramie spekulacji.
• Ludzie doznali uszczerbku na zdrowiu podczas pracy nad programami inżynierii wstecznej UAP.
• David Grusch zamierza przekazać Kongresowi klasyfikowane informacje, których chcieliby się dowiedzieć, ale zrobi to w specjalnym zabezpieczonym pomieszczeniu o nazwie SCIF (Sensitive Compartmented Information Facility). SCIF to miejsce, w którym odbywają się tajne dyskusje, aby zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa i ograniczyć dostęp do informacji tylko do osób uprawnionych.
• David Grusch zapewni kongresowi nazwy firm zajmujących się inżynierią wsteczną i pozyskaniem obiektów.
• David Grusch dostarczy listę nazwisk osób, które zostały ranne w wyniku pozyskiwania obiektów lub podczas pracy przy programach inżynierii wstecznej.
• Według Gruscha, oświadczenie dr. Kirkpatricka mówiące, że nie ma dowodów na istnienie obiektów poza-ludzkich (ang. non-human), jest nieprawidłowe. Grusch wie kto i co przekazał Kirkpatrickowi.
• David Grusch nie może potwierdzić ani zaprzeczyć zaangażowania Departamentu Energii w programy inżynierii wstecznej (Departament Energii w praktyce nie podlega żadnemu nadzorowi ze strony Kongresu).
• Ryan Graves mówi o obiekcie, który nie posiada widocznego układu napędowego ani jakiegokolwiek rodzaju aerodynamicznych skrzydeł, pozostającego nieruchomo, ignorując wiatr o sile huraganu. Ten sam obiekt natychmiast przechodzi ze stanu spoczynku do Mach 2 i znika.
• Ryan Graves uważa, że 95% wojskowych obserwacji UAP nie jest zgłaszanych z powodu stygmatyzacji tematu.

Zapis live:

Na stronie Committee On Oversight opublikowano 3 dokumenty zawierające wstępne oświadczenia wszystkich 3 świadków, które mogliśmy usłyszeć na początku przesłuchania dotyczącego UAP.

David Grusch

Nazywam się David Charles Grusch. Przez 14 lat byłem oficerem wywiadu, zarówno w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych (USAF) na stopniu majora, jak i również od 2021 do 2023 roku w Narodowej Agencji Wywiadu Geoprzestrzennego na poziomie cywilnym GS-15, co odpowiada rangą pułkownika wojskowego. Byłem współprzewodniczącym agencji w zakresie UAP i analizy obiektów transoceanicznych, a także składałem raporty dla UAP Task Froce (UAPTF) i ostatecznie dla Biura AARO.

Zostałem sygnalistą, składając pilne zawiadomienie PPD-19 do Inspektora Generalnego Wspólnoty Wywiadu (ICIG) na podstawie niepokojących raportów od wielu szanowanych i uznanych, obecnych i byłych członków sił zbrojnych oraz Wspólnoty Wywiadu, że rząd USA działa w tajemnicy – poza nadzorem Kongresu w kwestii UAP.

Moje zeznania opierają się na informacjach uzyskanych od osób o długim i wiarygodnym stażu służby dla kraju – wielu z nich dostarczyło przekonujących dowodów w postaci fotografii, oficjalnych dokumentów i tajnych zeznań. Przez 4 lata wnikliwie weryfikowałem te informacje i uczyniłem starania, by potwierdzić wiarygodność osób, które je przekazywały. Dlatego uważam, że to istotne, by przedstawić te informacje. Motywuje mnie zaangażowanie w prawdę i przejrzystość, wynikające z naszego obowiązku wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych i ochrony Amerykańskiego Narodu.

Proszę Kongres o podjęcie odpowiednich środków w celu dokładnego zbadania tych doniesień. Przemawiam tu, składając przysięgę, opierając się na faktach, jakie mi przekazano.

W okresie pełnym podziałów i niezgody badania nad tematem UAP wydają się być pilne i fascynujące, przekraczają polityczne, społeczne i geograficzne różnice. Demokratyczny proces oceny danych i zaangażowanie publiczności mają kluczowe znaczenie dla przyszłości cywilizacji i naszej pozycji na Ziemi i w kosmosie.

Mam nadzieję, że odkrycia, które otrzymamy w wyniku dochodzenia w sprawie programów inżynierii wstecznej obiektów poza-ludzkich (ang. non-human), o których informowałem, wywołają ogromny wstrząs i będą impulsem dla globalnej reorientacji naszych priorytetów. Posuwając się naprzód, możemy otworzyć drogę do niezwykłego postępu technologicznego w przyszłości, w której nasza cywilizacja przewyższy obecny stan w dziedzinie napędu, nauki materiałów, produkcji i magazynowania energii.

Pełne (oryginalne) oświadczenia wstępne Davida Gruscha

Ryan Graves

Nazywam się Ryan „FOBS” Graves i jestem byłym pilotem F-18, który służył ponad dziesięć lat w amerykańskiej marynarce wojennej, uczestnicząc w dwóch misjach – Operation Enduring Freedom i Operation Inherent Resolve. Na własne oczy byłem świadkiem zaawansowanych UAP na wielu systemach sensorów. Jestem tutaj, aby wyrazić obawy licznych załóg samolotów komercyjnych oraz weteranów wojskowych, którzy podzielili się ze mną podobnymi doświadczeniami.

Mogę powiedzieć, że zaawansowane UAP stanowią problem dla bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa lotnictwa. Minęło ponad dziesięć lat, odkąd nasza eskadra zaczęła regularnie obserwować zaawansowane UAP, które wykazywały skomplikowane manewry, na które wciąż nie mamy odpowiedzi. Założyłem organizację „ASA”, aby stworzyć centrum wsparcia, w celu badań i edukacji opinii publicznej na temat załóg lotniczych, które miały doświadczenia z UAP. Obecnie liczymy prawie 5,000 członków i aktywnie współpracujemy z ponad 30 świadkami UAP, którzy do nas się zwrócili. Jestem również przewodniczącym Komitetu Integracji i Współpracy w Sprawach UAP w Amerykańskim Instytucie Aeronautyki i Astronautyki, gdzie zebrałem zespół prawie 80 doktorów nauk i inżynierów lotnictwa, którzy poświęcają się badaniom naukowym w tej dziedzinie.

Dzisiaj chciałbym skupić naszą rozmowę na trzech istotnych kwestiach, które wymagają natychmiastowej uwagi i wspólnych działań:

• W chwili obecnej, UAP (Niezidentyfikowane Obiekty Latające) znajdują się w naszej przestrzeni powietrznej, ale są rażąco zaniżone w raportach. Obserwacje tych zjawisk nie są rzadkie ani odosobnione – są rutynowe. Załogi samolotów wojskowych i piloci komercyjni, wyszkoleni obserwatorzy, których życie zależy od dokładnej identyfikacji, są często świadkami tych zjawisk.
• Piętno związane z UAP jest realne i ogromne, stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego. Powoduje, że piloci komercyjni obawiają się konsekwencji zawodowych, zniechęca świadków, a ostatnie twierdzenia rządu, które kwestionują wiarygodność świadectw naocznych, tylko to pogłębiają.
• Rząd wie więcej o UAP niż to, co jest publicznie udostępniane, a nadmierna klasyfikacja utrzymuje kluczowe informacje w ukryciu. Brak przejrzystości wokół UAP budzi niepokój. Od 2021 roku wszystkie nagrania UAP są klasyfikowane jako tajne lub wyżej. Taki poziom tajemnicy nie tylko utrudnia nasze zrozumienie, ale także podsyca spekulacje i nieufność.

Moje doświadczenie: spotkania UAP w W-72

W 2009 roku dołączyłem do marynarki wojennej. Jako pilot zostałem przeszkolony, aby być ekspertem w obserwacji i identyfikacji każdego samolotu w naszym obszarze działania. W 2014 roku w okolicach Virginia Beach byłem częścią eskadry VFA-11, która składała się z myśliwców F/A-18F Super Hornets. Po zaktualizowaniu naszego systemu radarowego zaczęliśmy wykrywać nieznane obiekty w naszej przestrzeni powietrznej. Początkowo uważano to za błąd oprogramowania, ale wkrótce potwierdziliśmy te ślady radarowe za pomocą czujników podczerwieni, potwierdzając ich fizyczną obecność.

Z biegiem czasu obserwacje UAP stały się otwartym sekretem wśród naszej załogi. Były one powszechnym zjawiskiem, widzianym przez większość moich kolegów na radarze, a czasami nawet z bliska. Obserwacje były tak częste, że stały się częścią codziennych odpraw.

Punkt zwrotny miał miejsce podczas misji szkoleniowej walki powietrznej w „Warning Area W-72”, wydzielonej przestrzeni powietrznej dziesięć mil na wschód od Virginia Beach. Cały ruch na obszarze szkolenia przechodzi przez pojedynczy punkt GPS na ustalonej wysokości. W tym właśnie momencie, gdy dwa myśliwce przekroczyły ten punkt, jeden z pilotów zobaczył ciemnoszary sześcian wewnątrz przezroczystej sfery – nieruchomy pomimo wiatru, pozostający dokładnie w punkcie wejścia. Myśliwce były oddalone tylko o 100 stóp (około 30 metrów), ale musiały podjąć manewry omijania. Natychmiast zakończono misję i wrócili do bazy. Nasza eskadra złożyła raport o bezpieczeństwie, ale nie było oficjalnego potwierdzenia incydentu ani dalszego mechanizmu zgłaszania obserwacji.

Zaawansowane UAP przekraczają konwencjonalne wyjaśnienia. Wykryte na wielu sensorach, ich zachowanie przewyższa nasze zrozumienie i technologię. Przyspieszają do Mach 1, utrzymują się w huraganowych wiatrach i przewyższają nasze myśliwce. Brak widocznych środków unoszenia, kontroli lub napędu – jako wykształcony inżynier nie mam na to wyjaśnienia. Wiceadmirał Tim Gallaudet, były szef Narodowej Administracji Oceanicznej i Oceanograf Marynarki Wojennej, potwierdził szokujące spotkania. Otrzymał klasyfikowaną wiadomość w 2015 r. o pilnym problemie bezpieczeństwa lotu związanym z UAP. Raporty o incydentach zostały prawdopodobnie ukryte w programach specjalnego dostępu. Jego zdaniem te UAP nie reprezentują znanej nam technologii.

Pełne (oryginalne) oświadczenia wstępne Ryana Gravesa

David Fravor

Nazywam się David Fravor i jestem emerytowanym dowódcą Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Byłem dowódcą 43 Dywizjonu Strike Fighter, światowej sławy Czarnych Asów! Zostaliśmy przydzieleni do Carrier Airwing Eleven i stacjonowaliśmy na pokładzie USS Nimitz (CVN-68). Byliśmy na początku naszego cyklu przygotowawczego, który miał nas przygotować do wyjazdu do Zatoki Perskiej w celu wsparcia operacji sił lądowych w Iraku. Okres na morzu miał trwać od początku listopada do końca grudnia. W tym okresie szkolimy się z innymi jednostkami w Grupie Bojowej, jednocześnie integrując i doskonaląc nasze umiejętności.

Kiedy startowaliśmy z USS Nimitz, zameldowaliśmy się u kontrolera lotu na USS Princeton, ale powiedziano nam, że szkolenie zostanie zawieszone ze względu na realne zadania. Mój skrzydłowy dołączył do nas i ruszyliśmy w kierunku kontaktu. Gdy lecieliśmy na zachód, a kontroler lotniczy odliczał zasięg, nie mieliśmy nic na naszych radarach i nie wiedzieliśmy, co zobaczymy, gdy dotrzemy na miejsce. Kontroler lotniczy na statku również nie miał pojęcia, ale obserwował te obiekty w swoim systemie bojowym Aegis przez ostatnie 2 tygodnie. Kiedy dotarliśmy na miejsce na wysokości 20 000 stóp, kontroler wywołał Merge Plot – co oznacza, że nasz punkt radarowy znajdował się teraz w tej samej komórce rozdzielczości radaru co kontakt.

Gdy się rozejrzeliśmy, zauważyliśmy białą wodę/pianę po naszej prawej stronie. Pogoda w dniu incydentu była bliska ideału, jak tylko można sobie wyobrazić, czyste niebo, lekki wiatr, spokojne morze (żadnych białych fal), więc biała woda wyróżniała się na dużym, błękitnym oceanie. Gdy nasza czwórka spojrzała w dół, zobaczyliśmy biały obiekt w kształcie Tic Taca, nie było widocznych śmigieł ani powietrznego wiru, ani żadnych widocznych powierzchni sterowania lotem, takich jak skrzydła. Zdecydowaliśmy zbliżyć się, ale obiekt nagle przyspieszył i zniknął. Inny pilot również go stracił z pola widzenia. Obiekt ponownie pojawił się na radarze w naszym punkcie kontrolnym, 60 mil dalej. Przeleciał tę odległość w mniej niż minutę, przewyższając wydajnością naszych nowych F/A-18F i działając wbrew zasadom aerodynamiki. Po powrocie na Nimitz opowiedzieliśmy o tym załodze, która nagrała słynne wideo, ukazujące brak tradycyjnych cech napędu. Incydent nie został jednak zbadany, a taśmy i załoga nie były przesłuchiwane. Dopiero w 2009 roku Jay Stratton skontaktował się ze mną w związku z tym zdarzeniem. Później skontaktowała się ze mną Alex Dietrich, drugi pilot, informując, że była zapraszana do Pentagonu w celu omówienia tego wydarzenia i obejrzenia innych nagrań UAP.

Zainteresowanie wywołało zaangażowanie naszych urzędników, którzy nie skupiają się na „zielonych ludzikach”, ale starają się dowiedzieć, czym są te statki, skąd pochodzą, jaką technologią dysponują i jak działają. To także doprowadziło do ustawy o ochronie informatorów w ostatnim NDAA, co przenosi nas do dzisiejszego dnia. Wiele osób zgłasza się jako świadkowie, posiadający bezpośrednią wiedzę, o czym zapewne mówił już pan Grusch lub mówi. Martwi mnie jednak brak „nadzoru” ze strony naszych wybranych przedstawicieli w kwestii posiadania przez rząd lub pracowania nad technologią, której uważamy za niezwiązaną z naszym światem. Sprawa nie dotyczy pełnej jawności, która mogłaby podważyć bezpieczeństwo narodowe, ale chodzi o zapewnienie, że nasz system kontroli i równowagi działa we wszystkich działaniach rządu finansowanych z podatków. Nawet w przypadku rządowych programów, nawet tych utajnionych, istnieje pewien poziom nadzoru przez odpowiednich członków komisji w Izbie Reprezentantów i Senacie, i to, co według zeznań informatorów ma miejsce, nie powinno być zwolnione z tego nadzoru. Na zakończenie chciałbym powiedzieć, że Obiekt Tic Tac, z którym mieliśmy kontakt w listopadzie 2004 roku, był znacznie wyższy od wszystkiego, co wówczas mieliśmy, mamy obecnie, lub zamierzamy rozwijać w ciągu najbliższych 10 lat. Jeśli faktycznie posiadamy programy posiadające tę technologię, wymaga to nadzoru ze strony tych, których obywatele tego wspaniałego kraju wybrali na urząd, aby reprezentowali najlepsze interesy Stanów Zjednoczonych i jego obywateli.

Pełne (oryginalne) oświadczenia wstępne Davida Fravora