Śledczy z GEIPAN i główne wyjaśnienia dotyczące obserwacji na niebie

Światło na niebie, czy może dziwny obiekt latający? W dzisiejszych czasach wideo szybko obiega media społecznościowe i zostaje powiązane z istotami pozaziemskimi. Warto jednak wiedzieć, że we Francji istnieje poważna instytucja, która specjalizuje się w badaniu UAP. Z okazji Światowego Dnia UFO, który przypada na 2 lipca, Gilles Munsch dla 20 minutes opowiada o pracy w GEIPAN – Grupie Badawczej i Informacyjnej ds. niezidentyfikowanych zjawisk powietrznych i przedstawia główne wyjaśnienia dla tych zjawisk.

Gilles Munsch, pasjonat astronomii, zainteresował się ufologią 45 lat temu. Dziś, mając 68 lat, jako emerytowany inżynier i nauczyciel, pracuje jako wolontariusz śledczy dla GEIPAN od 2007 roku. GEIPAN jest częścią Narodowego Centrum Badań Kosmicznych – CNES i składa się z zespołu czterech pełnoetatowych pracowników oraz grupy około dwudziestu ochotniczych badaczy. Każdego roku otrzymują od 600 do 700 zgłoszeń. W przypadku około 100 z nich wszczynane jest dochodzenie.

Przypadki sklasyfikowane jako „A” lub „B” wyjaśniono jako nieporozumienia, lub błędy obserwacji.

Przypadki klasyfikowane jako „C” 32,5% zgłoszeń obserwacji jest bezużytecznych ze względu na brak danych.

Przypadki klasyfikowane jako „D” to zjawiska niezidentyfikowane. W tych przypadkach na scenę wkracza Gilles Munsch lub inny śledczy zlecony przez GEIPAN. Mogą oni podróżować po całej Francji, w celu znalezienia wyjaśnienie dla zaobserwowanego zjawiska. Wstępnie przeprowadzane jest dochodzenie przy analizie zdalnej, na podstawie informacji dostępnych online. Celem jest metodyczne postępowanie w oparciu o aktualną wiedzę naukową i znane zjawiska kosmiczno-powietrzne. Śledczy mogą polegać na kolegium ekspertów i kontaktach zewnętrznych, takich jak żandarmeria krajowa, siły powietrzne, lotnictwo cywilne, marynarka wojenna, Météo-France i społeczność naukowa (CNRS, CEA itp.) Ostatecznie dla około 3,5% przypadków nie ma wyjaśnienia i są one klasyfikowane jako „D” – przypadki są nadal otwarte po przeprowadzeniu dochodzenia.

Wyjaśnienia obserwacji
Jednym z głównych źródeł wyjaśnień są po prostu zjawiska astronomiczne. „To może wydawać się zaskakujące, ale ludzie mogą w dobrej wierze nie rozpoznać Księżyca„, zauważa Gilles Munsch, szczególnie gdy znajdują się w pojeździe i poruszają się, na przykład. To samo dotyczy Wenus i innych ciał niebieskich, planet, gwiazd, meteorów, komet.

Skąd śledczy wiedzą, że świadek zobaczył Wenus? „W astronomii to prawie najłatwiejsze„, wyjaśnia Gilles Munsch, który pamięta czasy, gdy obliczenia wykonywano ręcznie. Teraz mamy oprogramowanie astronomiczne, które pozwala nam w kilka minut na znalezienie pozycji gwiazd, gwiazdozbioru, planet i innych obiektów kosmicznych.

Nawet satelity mogą być powodem pomyłek, zwłaszcza takie jak Starlink należące do Elona Muska. Informacje te są rejestrowane przez agencje kosmiczne i radary. „Jeśli zgłoszenie jest wystarczająco precyzyjne, zawiera godzinę, kierunki obserwacji i lokalizację świadka, nie zajmuje nam wiele czasu, aby znaleźć rozwiązanie” – zapewnia.

Nowe zjawisko
W 2022 roku GEIPAN dodało nowe zjawisko do swojej listy: zjawisko entoptyczne. W rzadkich przypadkach to, co świadek postrzega jako część obserwowanej sceny, jest w rzeczywistości elementami wewnętrznymi jego oka, które nakładają się na prawdziwą scenę.

W sierpniu 2022 r. artystka z regionu paryskiego zgłosiła GEIPAN dziwne zjawisko: przez lornetkę, którą odziedziczyła po ojcu, regularnie obserwowała dziwne światła na niebie. Wypełniła nimi swoje szkicowniki. Ale śledczy prowadzący jej sprawę nie mógł znaleźć wyjaśnienia. Podczas spotkania z kolegami Gilles Munsch powiązał tę sprawę z inną, którą zgłębił w 1995 roku, zanim dołączył do GEIPAN. Dwóch śledczych wróciło pewnego wieczoru do artystki, aby razem z nią przyjrzeć się temu, co widzi. Potwierdziło to hipotezę Gillesa Munscha o widzeniu entoptycznym. Zjawisko to było badane pod koniec XIXᵉ wieku przez naukowców zajmujących się fizjologią oka, ale pozostaje mało znane.

„To nie jest złudzenie optyczne” – podkreśla Gilles Munsch. „Mózg rzeczywiście obserwuje coś realnego, ale znajdującego się w oczach.” Jak to się dzieje? Wszystkie dotychczasowe przypadki w ufologii można wytłumaczyć lornetką lub źle wyregulowanym teleskopem astronomicznym. „Jeśli instrument jest skalibrowany, zamiast równoległych promieni padających w kierunku obserwacji, promienie te będą rozchodziły się we wszystkich kierunkach i oświetlały oko rozbieżnie” – wyjaśnia. To właśnie wtedy zachodzi to zjawisko, możemy zaobserwować cienie różnych elementów znajdujących się w oku, takich jak wady siatkówki, soczewki, pływające ciała w ciele szklistym, itp.

To właśnie rozwiązywanie tych naukowych tajemnic sprawia, że Gilles Munsch pasjonuje się ufologią, „bez ideologii ani uprzedzeń co do tego, czym może być taki przypadek”. Czy kiedykolwiek doczekasz się spotkania trzeciego stopnia? „Nigdy nie widziałem żadnych istot pozaziemskich i myślę, a nawet jestem pewien, że opuszczę ten świat, bez ich zobaczenia” – mówi śmiejąc się.

A co z hipotezą pozaziemską?
Duża część z Was czytelnicy, oczekuje zapewne kilku słów w tej sprawie. Ale GEIPAN nie znalazł żadnych dowodów na ich obecność. Jednakże GEIPAN nie formułuje żadnych opinii. Brak dowodu nie może być dowodem nieobecności!

Hipoteza istot pozaziemskich jest zawsze obecna w GEIPAN. Może być sugerowana lub wyrażana jasno przez świadka, ale może również być obecna w jego emocjach w reakcji na obserwację. Media i dziennikarze szczególnie często mają to na uwadze podczas wywiadów, starając się wydobyć najlepszy teaser lub tytuł dla swojego artykułu. Praca GEIPAN jest również dokładnie sprawdzana i krytykowana przez niektóre blogi i stowarzyszenia ufologiczne, które są zwolennikami hipotezy o istotach pozaziemskich.

Niedaleko hipotezy obcych jest też teoria spiskowa, która jest również stale obecna przy badaniach GEIPAN: „GEIPAN został utworzony przez rząd w celu ukrycia prawdy”, „otrzymuje rozkazy od wojska” itp. Wszystkie te tezy muszą być zarządzane przez GEIPAN jako element codziennej pracy, ale instytucja szanuje wszystkie opinie i potrzebę wiary. Ale jakie miejsce zajmuje człowiek w obliczu niezmierzonej przestrzeni wszechświata?

Źródła:
20minutes.fr
cnes-geipan.fr